او که یگانه تکیه گاه من و توست !
پس؛

به “تدبیرش” اعتماد کن

به “حکمتش” دل بسپار

به او “توکل” کن

و به سمت او قدمی بردار

تا ده قدم آمدنش به سوى خود را

به تماشا بنشینی …

دیر فهمیدیم…

حڪمت بازی قایم باشڪ

این بود ڪه

اگر چه میدانی ڪه حق

با توست!

مدتی بشمار و

چشمهایت راروی هم بگذار…

ندید بگیر و بگذر…

خدایا صداے افڪار بعضی

از آدمهایت را خاموش ڪن

تا صداے تو را هم بشنوند

آنقدر غرق در قضـاوت هستند

ڪه فراموش ڪرده اند قاضی تویی …

خدایا…


قصه وکالت را زیاد شنیده ام

اما قصه وکیلی چون تو را نه…..

تو که وکیل باشی همه حق ها گرفتنی است

پرونده ای که تو وکیلش باشی قصه اش

ستودنی است….

پسرم می‌پرسد :

چرا باید ریاضی بخوانم ؟

دلم می‌خواهد بگویم لازم نیست

بی‌ خواندن هم خواهی دانسـت



دو تکه نان بیش از یک تکه است . . .