دوستی نشانه دارد. دوست در شادی دوستش شاد است و در اندوهش اندوهگین است. در روایتی از حضرت امیر مؤمنان علی(ع) آمده است:"خداوند متعال ما را از میان بندگان خویش برگزید و برای ما پیروانی انتخاب نمود که همواره در شادی و غم ما شریک‌اند و با مال و جانشان به یاری ما می‌شتابند، آنان از مایند و به‌سوی ما خواهند آمد.”
اشکی که در مجالس عزای ابی‌عبدالله ریخته می‌شود نماد خالص‌ترین ابراز عشق به سالار شهیدان می‌باشد ، همان‌که پیامبر فرمود: «حسین از من است و من از حسینم» 

پیام این اشک این است که حسین جان آن‌قدر ترا دوست دارم که هیچ‌چیز جز این قطره زلال اشک نمی‌تواند آن را به تصویر بکشد، قلم نمی‌تواند، بیان نمی‌تواند! هنر نمی‌تواند! فقط اشک می‌تواند. این اشک پیوند هدفی هم دارد.
- شيعیان بايد در ايام محرّم و صفر خود را عزادار نشان بدهند.

- در روضه امام حسين علیه‌السلام بايد با وضو واردشده و تمیزترین لباس‌های خود را بپوشيم.

- تأکید بزرگان بر خواندن زيارت عاشورا در دهه اول محرم .

- بجاى داد و فرياد زدن در مجالس امام حسين علیه‌السلام، بياييم به مفاهيم رفيع عاشورا گوش دهيم و عمل كنيم.

- بلند کردن صدا در عزاداری‌ها حرام است و هیچ فرقی بین مسائل مذهبی و امور دنیوی در این موارد نیست.

- در عزاداری‌ها نباید به ظواهر و عناوین هیئات و وعاظ و مساجد اعتناء نمود بلکه اصل، روح و خلوص حاکم بر آن مجلس است.

- نوحه‌هایي که خوانده مي‌شود، نوحه‌هایی باشد كه هدف حضرت را بيان كند، مكتب حضرت را بخواهد بيان كند، زیرورو كند انسان را، حال و هواي انسان را عوض بكند.

- ذاكرين اهل‌بیت بايد سخنان،رفتار و ظرایف افعال امام حسين را بيان كنند نه اينكه تنها اكتفا كنند به بيان مصائب امام و حضرت زینب بپردازند.

- بهتراست اهل علم عين مصیبت‌های وارده را از كتب مقاتل نقل كنند. در تبليغ خودشان عين مقاتل را نقل كنند آنچه را كه شنیده‌شده نقل نكنند. خیلی از مطالبی که مداحان و وعاظ، که در روضه‌ها، بدون اينكه به تاريخ مراجعه كنند، نقل می‌کنند و مي‌خوانند یک عده جوان هم می‌پذیرند و طبعاً مسائل نادرست را می‌گویند که حرام است. اگر كاري را كه انجام‌نشده بگويیم حرام است! دروغ! دروغ است! فرقي نمي‌كند.

- لعن برخی از دشمنان اهل‌بیت در مکان‌های عمومی یا خصوصی حرام است.
رهبر معظم انقلاب، درباره برخی از اعمال در جریان عزاداری‌های محرم، فرمودند: 

برخی اعمال زیر، به دلیل اینکه ممکن است موجب وهن در دین، سوءاستفاده دشمنان، اذیت مردم، و مسائلی از این قبیل می‌شود، اشکال دارد و بهتر است انجام نشود:

هروله کردن، آسیب رساندن به بدن، برهنه شدن، استفاده از الفاظ و فحاشی و غنا در سینه‌زنی، در منبری خلاف وحدت شیعه و تسنن صحبت کنند، گل مالی کردن بیش‌ازحد، شنیدن صدای گریه و ناله و ضجه و عزاداری خانم‌ها توسط مردان نامحرم، انجام اعمال سخیف، سبک و مبتذل، اختلاط محرم و نامحرم به بهانه دسته‌های عزاداری، ترک واجب صورت بگیرد و… . 
هنگامی‌که مجلس عزاداری، موجب انسان‌سازی گشت؛ تغییر درونی انسان به عرصه‌ی جامعه نیز کشیده می‌شود و آدمی می‌کوشد تا آرمان‌های اهل‌بیت (علیه‌السلام) را در جامعه حکم‌فرما کند. به‌بیان‌دیگر عزاداری بر اهل‌بیت علیه‌السلام؛ درواقع با یک واسطه‌ زمینه را برای حفظ آرمان‌های آنان و پیاده کردن آن‌ها فراهم می‌سازد. به همین دلیل می‌توان گفت یکی از حکمت‌های عزاداری، ساختن جامعه بر اساس الگوی ارائه‌شده از سوی اسلام است.
امام صادق -علیه‌السلام- فرمودند: 

در روز شهادت حسین -علیه‌السلام- بزرگ‌ترین مصیبت تاریخ روی داد و رفتن او به‌منزلۀ رفتن جمع اصحاب کسا است که گرامی‌ترین خلق خدا درروی زمین بودند.

مهدی کرمی